Rorschach deel 2...
Waar het hart van vol is loop het penseel van over. Mijn voorliefde voor direct spontaan inktvloeiwerk komt hier ruim aan bod.

Waarom?

Omwille van het directe, spontane aspect, zonder veel toeters en bellen van binnen naar buiten vloeien op een blad papier, dat is wat de inkt kiest door er zo mee te werken. De toeschouwer mag dan ook zelf naar hartelust zijn eigen verhaal invullen.

Voor mij ziet het als een Rontgenfoto van je geest, een momentopname van je denken en voelen.
Ziet het er gezond uit of is er wat werk aan? Ik kan volkomen vrede nemen met de huidige vorm en voel me er alvast kiplekker bij.